czwartek, 7 lipca 2011

Wielo

Po prawie rocznej przerwie powracam! Powód jest wielce podniosły i radosny - w naszym życiu pojawił się Bardzo Wyjątkowy Ktoś. A właściwie Ktosia. Nie znam dokładnie jej planów, ale prawdopodobnie po tej stronie zobaczymy ją w październiku, a póki coś uparcie daje o sobie znać z drugiej strony :)
W związku z powyższym mama (to ja!) złapała syndrom wicia gniazda. Na pierwszy rzut poszły wielo. W slangu eko- mam wielo to pieluszki wielorazowe. Jest mnóstwo typów, ale generalnie chodzi o dwie warstwy - chłonną (zwykła składana tetra, flanelka albo już gotowe formowanki/kieszonki) i ochronną (tzw. otulacz), która zapobiega przeciekaniu warstwy chłonnej. Otulacze szyje się albo z syntetycznej, nieprzemakalnej ale ponoć oddychającej tkaniny - pulu, albo z wełny, która odpowiednio zalanolinowana nie przepuszcza wilgoci. To wszystko można kupić w wyspecjalizowanych sklepach, ale ja jako fanka naturalności (i oszczędności) stawiam na handmade. Tkaniny recyclingowe z ciuchów i 100% wełny.
Oto co powstało:

formowanki


1. różowa - moja pierwsza pieluszka, maleństwo, gruba bawełna, w środku wkład z ręcznika, najpierw rzep wszyłam, jakoś nie bardzo to się zamykało, więc są napy
2. seledynowa - ręcznikowa frota, wiązana na troczki
3. w kratkę - ze starej koszuli flanelowej, w środku też ręcznik chyba

kieszonki



to już wyszło lepiej, przemięciutka poszewka flanelowa poszła w ruch, z tyłu mają kieszonkę do której się wkłada dodatkowy wkład chłonny, można regulować długość więc na dłużej wystarczą

i otulacze



1 i 2 - melanżowe, jeden zapinany (jeszcze nie wiem na co, ale wymyślę), drugi zakładany
3. fioletowy - robiłam z grubej włóczki na grubych drutach, wyszedł ogromny, sfilcowałam i doszyłam ściągacze już nie filcowane. Jest niesamowicie gruby i chyba będzie najlepiej zatrzymywał wilgoć
4. sweter wełniany sfilcowany pocięłam i uszyłam otulacz one size, rozmiar można regulować napami. Też wygląda na solidny, ale nie ma nogawek.

Wszystko sprawdzimy już niedługo, jak się sprawdza. A tymczasem pieluchy (oraz dodatkowe wkłady, myjki, które uszyłam z flanelowego prześcieradła zamiast jednorazowych wacików i getry z resztek pozostałych po otulaczach) czekają cierpliwie w szafie. Mój pierwszy stosik!

Brak komentarzy: